مبحث نهم : عکاسی مدلینگ

عکاسی مدلینگ

ارتباط با مدل

یکی از پیچیده‌ترین و انرژی‌برترین انواع عکاسی, عکاسی مدلینگ است. امروزه بخش مهمی از صنعت عکاسی که برای عکاسان درآمد بالایی ایجاد می‌کند عکاسی مدلینگ و فشن است. این درآمد بالا به این خاطر است که هر کسی نمی‌تواند یک عکاس مدلینگ خوب باشد و عکس‌های تاثیرگذار و جذابی ثبت کند. عکاسی مدلینگ علاوه بر عکاس به یک راهبر و هدایت‌گر احتیاج دارد و عکاسی که توانایی برقراری ارتباط مناسب و هدایت درست مدل را نداشته باشد از چرخه این صنعت بیرون می‌افتد.

 

با مدلتان صحبت کنید و شرایط را به آرامی برایش شرح دهید. اهدافتان را بگویید و اینکه خروجی کار را دقیقا برای چه هدفی مد نظر دارید با او در میان بگذارید تا با کار ارتباط بهتری برقرار کند. این عمل شما به بهتر شدن ژست‌های مدل خواهد انجامید.

سعی کنید با شرح دقیق چیزی که می‌خواهید کاری کنید تا مدل همان ژستی را که مد نظر دارید بگیرد. اتفاقا این کار باعث می‌شود به ژست‌های بسیار خوبی برسید که پیش از شروع کار به ذهنتان خطور نکرده بود. برقراری محیطی امن و شاداب وظیفه‌ای نانوشته برای عکاس است. هر چه محیط کار مثبت‌تر باشد خروجی کار بهتر است و مدل با اشتیاق بیشتری برایتان کار می‌کند. عکس مدلینگ خوب در بستر یک ارتباط دوسویه و مثبت بین عکاس و مدل شکل می‌گیرد که عکاس در آن نقش فرستنده و هدایت‌گر را ایفا می‌کند.

 

نکته مهم دیگر این است که شما در نقش عکاس و کسی که بر کادر احاطه دارد باید کاستی‌ها و اشکالات ژست را ببینید و ترمیمشان کنید. خیلی وقت‌ها کوچکترین حرکت‌ها و تغییر موقعیت اندام‌ها می‌تواند یک ژست خوب را به ژستی بد تبدیل کند. مخصوصا دست‌ها، شانه‌ها و چانه اندام‌هایی هستند که اگر در موقعیت مناسب قرار نگیرند عکس را کاملا خراب می‌کنند.

ژست عکس مدلینگ با ژست‌های معمولی فرق دارد و ممکن است بدن در حالتی غیرطبیعی قرار بگیرد که تداوم آن مدل را خسته می‌کند، پس هر چند شات استراحتی به خود و مدلتان بدهید.

 

دیگر اندامی که زیبا درآوردن آن در عکس بسیار پیچیده است پاهای مدل است. به همین خاطر بیشتر عکاسان عکس‌های نیم تنه می‌گیرند. اما باید بدانید عکاسی مدلینگ با عکاسی پرتره متفاوت است. در عکاسی پرتره کادرهای بسته ، زیبایی بیشتری ایجاد می‌کنند اما در کار مدلینگ عکس تمام قد است که جذابیتی خیره کننده به عکس می‌افزاید چون در اینجا به دنبال شخصیت سوژه نیستیم بلکه به دنبال جذابیت و حالت بدنش هستیم و در این کار پاها نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کنند.

 

 با نشان دادن تصاویری از مجلات و روزنامه ها ، آلبومها عکاسی به مدل ، از وی می‌خواهیم تا آن ژست‌ها را تقلید کند. عکاسان پیش از شروع پروژه عکاسی، تحقیق و برنامه مناسبی را تنظیم می‌کنند. عکس‌هایی از ژست‌های الهام‌بخش، را نیز میتوانید مشاهده نمایید واز آن ها استفاده کنید .

 

بالا بردن یک شانه نسبت به شانه دیگر، عمق  و قدرت به تصویر می بخشد .عکاسان آماتور  غالباً از شانه‌ها چشم پوشی می کنند ، حال آن که شانه‌ها نقش مهمی را در قاب گرفتن چهره ایفا می‌کند. رو به بالا و جلو حرکت دادن شانه، تفاوت جالب و جذابی را ایجاد می‌کند و زیبایی عکس را دو صد چندان خواهد کرد.

 

هنگام گرفتن عکس تمام قد یا سه چهارم نباید نگران این باشید که با نشستن روی زمین و رو به بالا گرفتن دوربین، عکس خراب خواهد شد، چرا که به این ترتیب علاوه بر بلندتر به نظر رسیدن مدل، تصویری “قهرمانانه‌تر” نیز خلق خواهد شد. گذشته از هر چیز، همیشه قوی به نظر رسیدن مدل، خواسته دو جانبه عکاس و مشتری است.

به کفش ها دقت کنید که بخش جدایی ناپذیری از عکاسی فشن مدلینگ هستند که اکثرا نادیده گرفته می‌شوند،اما وقتی می‌خواهیم عکس تمام قد بگیریم و کفش‌ها را نشان دهیم، حرکت کار را تکمیل خواهد کرد. پس از مدل می‌خواهیم حرکت کند، بپرد، راه برود، به جلو خیز بردارد و پای بی‌حال و ثابت را تکان دهد. رو به جلو راه رفتن یا رو به عقب و جلو حرکت کردن مداوم، یکی از نقاط شروع آسان است. چون حالت دادن به پاها چندان آسان نیست. به همین دلیل اکثر  عکاسان تمایلی به گرفتن عکس تمام قد ندارند و تنها از سه چهارم بالایی بدن عکس می‌گیرند. 

بیجا نیست اگر بگوییم که موفقیت یک عکس به تمامی، وابسته به باریک بینی عکاس و جزییات ظریف عکس است. مهم این است که مدل آهسته و شیطنت‌آمیز حرکت کند، چرا که ژست‌ها و حرکت‌های بزرگ تأثیری منفی دارد. زمانی که ژستی قوی را برمی‌گزینیم، آخرین خواسته ما، حرکت نمایشی و تغییر چشمگیر بدن یا چهره مدل خواهد بود. بنابراین باید از مدل بخواهیم تا گام‌هایی کوچک بردارد و تنها تغییرهای ملایمی را در حالت بدن‌ ایجاد کند.

دست‌ها  نیز یکی از چالش برانگیزترین جنبه‌های ژست گرفتن هستند و اگر حالتی نامناسب داشته باشند عکس را کاملاً خراب خواهند کرد. مدل باید دست‌ها را شل کند و گویی که در حال رقص باله است، انگشتان را با ظرافت باز کند و به آرامی آن‎ها را از مفصل‌ها خم کند. از این مرحله به بعد دست‌ها، بسته به نظر عکاس و زیبایی عکس در موقعیت مناسب قرار داده می‌شود. گذاشتن دست زیر چانه، روی شانه، روی پهلو یا درون موها از جمله ژست‌های متداول به شمار می‌رود.

نکات مهم در عکاسی از لباس

نحوه چیدمان: در صورتی که هدف عکس‌برداری از چند قطعه لباس باشد باید چیدمان آنها به نحوی صورت بگیرد که هر لباس به تنهایی بتواند چشمگیر باشد و از طرفی با قرار گیری درکنار یک ترکیب دیگر به جذاب تر دید شدن آن ترکیب هم کند.

جنس: عکس‌برداری از لباس باید این قدرت را داشته باشد که بیننده بتواند بدون لمس آن جنس و تکسچر لباس را درک کند. در واقع حس سازی در این مبحث بسیار مهم است. نرمی و لطافت، میزان خمش و سفتی و بافت پارچه همگی بایستی در عکس به خوبی به تصویر کشیده شوند.

 

 نورپردازی: با کنترل و هدایت نور می‌توان بخش های مورد نظر از بافت یک لباس را به نمایش گذاشت یا در صورت نیاز مخفی کرد. هدایت نور در سایه سازی و انعکاس آن از سطوح روی بافت تاثیرگذار است . در جنس پارچه هایی مثل لمه و ساتن نقش نورپردازی در جلوه بخشیدن به لباس و پارچه تاثیر به سزایی دارد. نور از کناره یا نور مستقیم دو روش برای نورپردازی عکاسی لباس است که در به تصویر کشیدن بافت پارچه نقش دارد. نور مستقیم کاهش و مخفی سازی بافت را به دنبال خواهد داشت اما در نورپردازی کناره ای به کمک سایه‌های ایجادی وضوح بافت را می‌توان افزایش داد. هر الیافی خصوصیات بازتاب نور متفاوتی از خود نشان می دهد که توجه به این خصوصیات در عکاسی از اصول مهمی به شمار می رود..یک نکته مهم در نورپردازی این بخش این است که بازتاب رنگ ها در زیر نور های رنگی می‌تواند متفاوت باشد و بیننده را در دیدن رنگ اصلی دچار خطا کند.

  

پشت زمینه: انتخاب یک بک گراند مناسب برای عکس‌برداری از لباس مهم است این بک گراند باید چند ویژگی داشته باشد اول: خصوصیات پارچه و لباس را بتواند منعکس کند، دوم: هماهنگی با نقش، رنگ و طرح پارچه داشته باشد.

  

در عکاسی مدلینگ تماما هدف به تصویر کشیدن لباس و مدل و بحث زیبایی است بنابراین بایستی روی جزئیات توجه زیادی نمود. لباس باید چینش و خوانش خوبی روی تن مدل داشته باشد و درکنار آن حالات و ژست های مدل باید به صورتی تنظیم شود که در زیبا تر به تصویر کشیدن لباس کمک کند.از اصول مهم ارتباط بین دوربین و مدل است. مدل باید کاملا با اعتماد به نفس و راحت در مقابل لنز دوربین ظاهر شود. هرگونه تنش، اضطراب و ناراحتی در چهره مدل می‌تواند اثری منفی به تصویر نهایی داشته باشد.

باید هدف عکس‌برداری مشخص شود و بنا بر آن روی جزئیات لازم تمرکز شود.برای مثال اگر هدف عکاسی مد است باید برای جلوه بهتر لباس روی تن مدل، به جزئیات آرایش و میکاپ توجه نمود.حالات و ژست های مدل بسیار مهم است تمامی حرکات بدن باید مهم در نظر گرفته شود نیاز نخواهد بود که مدل برای یک ژست حالات سختی را تحمل کند بهتر است در نظر داشت راحتی در هر گونه حرکتی، ایستادن، نشستن و یا حتی لبخند زدن به دوربین احساس بهتری از مدل به بیننده را منتقل می کند.

استودیو و محل عکس‌برداری و تجهیزات، از دیگر عوامل زمینه ساز یک عکاسی مدلینگ خوب است بهتر است بک گراند پشت سر مدل با توجه به هدف عکاسی صحنه سازی شود برای مثال در عکاسی مد با توجه به جنس و مدل لباس می‌توان کانسپت مناسبی برای آن طراحی کرد و در کنار آن با اضافه نمودن المان هایی مثل چتر، کیف، گل، جواهرات زمینه عکاسی را جذاب تر نمود.بایستی در اطراف سوژه به دنبال زوایایی گشت که جلوه بخشی به لباس و مدل در آنها بیشتر است ازاین‌رو ممکن است نیاز باشد از بالا به سوژه نگاه شود که با در نظر گیری همه ی این موارد تاثیرگذاری عکاسی در نتیجه بهتر خواهد بود.

نورپردازی در عکاسی مدلینگ

اگر عکاسی در محیط طبیعی انجام می‌شود باید به زمان روز توجه داشت در طول روز با حرکت خورشید تغییر در زاویه نور تابیده‌شده پدید می‌آید که می‌توان از آن برای رسیدن به هدف استفاده نمود. با توجه به نکاتی که پیش‌تر در بخش نورپردازی ذکر شد هنگام ظهر بهترین زمان برای تابش نور به صورت مستقیم است اگر هدف از عکاسی مدلینگ تمرکز بر مد است این نور به‌کلی تر نشان دادن لباس می‌تواند کمک کند در این حالت تمرکز به مدل و طرح لباس بالا می‌رود و بافت آن چندان مطرح نخواهد بود. حین غروب خورشید از نور کناره می‌توان بهره جست، جزئیات بافت پارچه در این نور ظاهر خواهد شد و در مورد پارچه‌هایی مثل ژاکارد، بافتنی و گیپور از این نور می‌توان استفاده نمود. بهتر است میکاپ مدل هماهنگ با نور باشد تا جلوه بیشتری به تصویر ببخشد.

  

در عکس‌برداری با نور مصنوعی و در استودیو بکار بردن تجهیزات  لازم برای بازتاب نور و سایه‌ها کیفیت عکس‌برداری را بالاتر می‌برد.نحوه، زاویه و جهت نورپردازی توسط عکاس تنظیم و اندازه‌گیری می‌شود عمق و شدت نور قابل کنترل خواهد.جهت نورپردازی به شکلی تعیین شود که جزئیات کار به سطح مطلوبی نشان داده شود ازاین‌رو بایستی میزان و جهت انعکاس نور در نظر گرفته شود و سطحی برای مقابل نور انتخاب شود که این بازتاب را به‌خوبی در صورت نیاز انجام دهد.درصورتی‌که هدف عکاسی از بدن مدل برای نمایش لباس باشد باید سطح زیادی از بدن در معرض تابش نور قرار گیرد در این مورد باید توجه کرد که فاصله مدل تا منبع نور به چه اندازه تعیین می‌شود.

 

 بهترین زمان عکسبرداری در فضای بازکه به ساعات طلایی معروف می‌باشد، بعد از طلوع آفتاب یا پیش از غروب آفتاب است که نور گرم و زیبایی مناظر را فرا خواهد گرفت و طبیعت مناظر رنگ طلایی و نارنجی به خود می‌گیرند.

چنین رنگهای گرمی توجه افراد را به خود جلب می‌کنند و به همین دلیل است که عکاسان علاقه خاصی به عکسبرداری در ساعتهای طلایی طلوع و غروب آفتاب دارند. ولی این نور شگفت انگیز  چند ساعت بیشتر طول نمیکشد پس آن تایم بودن لازمه کار عکاسی در فضای باز است .البته با توجه به شرایط آب وهوایی همیشه این نور گرم را نخواهیم داشت .

نور اول صبح بی شک بهترین نور در طول روز برای عکسبرداری از مناظر می‌‌باشد که معمولا ملایمتر از نور اواخر بعد از ظهر است. در اوایل صبح معمولا با مه هم مواجه می‌شوید که موجب افزایش زیبایی تصویر می‌گردد.

 

 در هر صورت، غروب آفتاب نه تنها گرمای تصویرتان را افزایش می‌دهد، بلکه سایه‌های بیشتری ایجاد می کند و حسی از عمق و شکل و حالت به تصویر می‌بخشد.

هیچ تضمینی برای موفقیت عکسهای شما وجود ندارد. گاها همین نور جادویی که در موردش صحبت کردیم می‌تواند به سادگی با ابرهای کم ارتفاع پوشانده شود.بعد از طلوع خورشید باید سریع باشید و عکسهای مورد نظرتان را ثبت کنید .